Scaevolam M.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Duo Reges: constructio interrete. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Contineo me ab exemplis.: Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Bork: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Si longus, levis.: Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Proclivi currit oratio.: Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Bork: Primum quid tu dicis breve?

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Bonum liberi: misera orbitas. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quid, quod res alia tota est? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare,
sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus
viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius
adumbrata opinione laetentur?

Omnis enim est natura diligens sui.
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur?

Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.